Studime të reja shkencore sugjerojnë se aftësia e jashtëzakonshme e pëllumbave për t’u orientuar në distanca të mëdha lidhet me veshin e tyre të brendshëm. Sipas kërkimeve, pëllumbat janë në gjendje të perceptojnë rryma elektrike jashtëzakonisht të vogla që krijohen në veshin e brendshëm, si pasojë e lëvizjeve të kokës në raport me fushën magnetike të Tokës.
Ky mekanizëm bazohet në parimin e induksionit elektromagnetik: ndërsa koka e shpendit lëviz, fusha magnetike tokësore gjeneron sinjale shumë të dobëta elektrike në veshin e brendshëm. Këto sinjale kapen nga qeliza të specializuara nervore dhe përkthehen nga truri në informacion orientues.
Zbulimi sfidon teoritë e mëparshme, të cilat e lidhin orientimin e pëllumbave me praninë e grimcave magnetike në sqep ose në pjesë të tjera të trupit. Vendosja e këtij “GPS-i biologjik” në veshin e brendshëm hap perspektiva të reja për të kuptuar jo vetëm lundrimin e pëllumbave, por edhe orientimin e zogjve të tjerë shtegtarë.
Shkencëtarët theksojnë se nevojiten studime të tjera për të konfirmuar plotësisht rolin e këtij sistemi, por hipoteza përforcon idenë se orientimi i pëllumbave është rezultat i një mekanizmi biologjik shumë të sofistikuar, i ngjashëm me një GPS natyror.
