Në hapje të edicionit të 24-të të DokuFest në Prizren, regjisori Leart Rama solli një film të shkurtër, emocional dhe introspektiv, si reflektim i temës së këtij viti të festivalit. Filmi, i realizuar posaçërisht për ceremoninë hapëse, nuk është i destinuar për shpërndarje, por mbetet një akt i thellë ndjeshmërie dhe dëshmie.
> “Të ndjesh do të thotë të vëresh. Të lejosh veten të preket nga ajo që sheh, nga lajmet që merr, nga ajo që të thuhet. Të ndjesh dridhjen në një këngë, peshën dhe dhimbjen në trupin e dikujt tjetër…”
Përmes pamjeve të marra nga burime të ndryshme — që përfshijnë një film të parealizuar të vetë Ramës, materiale nga NASA, kronika lajmesh, si dhe fragmente nga filma të tjerë dokumentarë si Little Palestine: Diary of a Siege (Abdallah Al-Khatib), I Have Never Been on an Airplane (Redon Kika), dhe të tjerë — ky film është një mozaik i përjetimeve, një thirrje për të mos u mpirë përballë botës.
Pjesë e rëndësishme e veprës është edhe muzika — me kompozime nga Colin Stetson dhe tinguj origjinalë të krijuar nga vetë autori.
> “Të qëndrosh me botën, kur është më e lehtë të largohesh. Faleminderit që keni ardhur, që jeni hapur, që keni qëndruar edhe kur dhemb.”
Filmi është një homazh ndaj ndjeshmërisë njerëzore, ndaj të vërtetës që shpesh është e dhimbshme dhe e papërfunduar, si vetë historia që po zhvillohet përpara syve tanë.
