Në shumë vende pune, shumë punonjës përballen me fenomenin e njohur si Efekti Dunning-Kruger, një paragjykim njohës ku individët me kompetencë të ulët mbivlerësojnë aftësitë e tyre, ndërsa ekspertët shpesh i nënvlerësojnë të tyret.
Ata me ekspertizë të ulët nuk kanë aftësi për të njohur gabimet e tyre dhe shpesh besojnë se zotërojnë një detyrë ose fushë, edhe kur kanë filluar vetëm ta mësojnë. Ky iluzion superioriteti sjell vendimmarrje të dobët dhe shpërfillje të këshillave të ekspertëve.
Nga ana tjetër, ata me aftësi të larta shpesh nënvlerësojnë aftësitë e tyre, duke supozuar se detyrat që i lehtësojnë ata janë të thjeshta edhe për të tjerët. Kjo bën që njohuritë e tyre të mos ndahen dhe ndikimi i tyre të mos vlerësohet sa duhet.
Aspektet kryesore të efektit përfshijnë mungesën e metakognicionit, iluzionin e superioritetit dhe “mallkimin e dyfishtë” – paaftësia për të kuptuar performancën e dobët dhe për të përmirësuar veten.
Në vendin e punës, ky efekt mund të çojë në vendime të këqija, komunikim të dobët dhe pengim të zhvillimit profesional, duke i bërë individët e paaftë më të dukshëm se ata të aftë.
