Përhapja e terapisë antiretrovirale (ART) ka transformuar trajtimin e HIV-it, duke e kthyer atë nga një infeksion vdekjeprurës në një sëmundje kronike të menaxhueshme. Sot, individët që jetojnë me HIV dhe që ndjekin trajtimin e duhur mund të presin të jetojnë një jetë të gjatë dhe të shëndetshme.
Sipas Organizatës Botërore të Shëndetësisë, që nga fillimi i epidemisë kanë vdekur 42.3 milionë njerëz nga sëmundjet e lidhura me SIDA-n. Megjithatë, përparimet në trajtimin e HIV-it kanë sjellë ndryshime të mëdha në jetëgjatësinë e individëve që jetojnë me këtë virus.
Në vitin 1996, personat e prekur nga HIV kishin një jetëgjatësi prej vetëm 39 vjeç. Në vitin 2011, kjo jetëgjatësi ishte rritur në 72 vjeç, e njëjtë me atë të personave pa HIV. Ky përmirësim i dukshëm është rezultat i përhapjes së terapisë antiretrovirale (ART), e cila ka transformuar HIV-in nga një infeksion vdekjeprurës në një sëmundje kronike që mund të menaxhohet. ART ul sasinë e HIV-it në gjak në nivele të pafundme, duke parandaluar gjithashtu transmetimin seksual të virusit.
Sot, individët që jetojnë me HIV dhe që kanë akses në trajtim mund të presin të jetojnë aq sa bashkëmoshatarët e tyre që nuk janë të prekur nga HIV. Për pjesën më të madhe të pacientëve, kjo është një sëmundje kronike, si diabeti ose sëmundjet e zemrës. Kjo do të thotë që ata mund të kenë një jetëgjatësi normale dhe një jetë të ngjashme me atë të dikujt që nuk ka HIV. Siç thotë Dr. Ray Martins, drejtor mjekësor i Whitman-Walker Health në Uashington: “Ata mund të kenë një jetëgjatësi normale dhe një jetë të ngjashme me atë të dikujt që nuk ka HIV”.
Sfidat dhe perspektivat e ardhshme:
Megjithatë, ende ekzistojnë sfida në trajtimin e HIV-it. Shumë individë nuk kanë akses në kujdesin e nevojshëm, një problem që ka rrënjë politike dhe sociale, dhe që nuk mund të zgjidhet vetëm nga shkencat mjekësore. Për më tepër, faktorë të tillë si mosha, numri i CD4 dhe koha e fillimit të trajtimit ndikojnë në jetëgjatësinë e individëve që jetojnë me HIV. Për shembull, ata që fillojnë trajtimin pas vitit 2015 kanë një jetëgjatësi më të gjatë se ata që kanë filluar më herët. Gjithashtu, individët me një numër të ulët CD4 (nën 50) kanë një jetëgjatësi më të shkurtër se ata me një numër më të lartë CD4.
Përparimet në trajtimin e HIV-it kanë sjellë përmirësime të mëdha në jetëgjatësinë e individëve që jetojnë me këtë virus. Megjithatë, ende ekzistojnë sfida që kërkojnë vëmendje dhe veprim të menjëhershëm. Është e rëndësishme që të vazhdojmë të punojmë për të siguruar akses të barabartë në trajtim dhe kujdes për të gjithë individët që jetojnë me HIV.
