
Në Itali po lind një profesion i ri dhe gjithnjë e më i kërkuar: operatorët e mirëqenies së kafshëve, njerëz të trajnuar që kujdesen për qentë, macet dhe kafshët shtëpiake duke garantuar rehati, qetësi emocionale dhe mbështetje gjatë periudhave të stresit apo shtrimit në klinika veterinare. Fenomeni është bërë veçanërisht i dukshëm pas një nisme të pazakontë në Salento, ku janë hapur kurse për “përkëdhelës profesionistë” – persona që paguhen për të dhënë kujdes dhe përkëdhelje të specializuara.
Nga pasion në profesion: kërkohet trajnim, jo thjesht dashuri për kafshët
Specialistët që dëshirojnë të punojnë në këtë fushë duhet të ndjekin programe të strukturuara trajnimi, të ndara në nivele bazë, të avancuara dhe propedeutike. Qëllimi është garantimi i standardeve të larta të mirëqenies së kafshëve, sidomos në kontekstin e pet therapy dhe intervencioneve të asistuara me kafshë.
Kjo nënkupton se empatia është e rëndësishme, por jo e mjaftueshme: nevojiten njohuri profesionale, përgjegjësi, etikë dhe aftësi komunikimi.
Ku punojnë “përkëdhelësit profesionistë”?
Profesionistët e mirëqenies së kafshëve punojnë në:
- klinika dhe spitale veterinare
- qendra rehabilitimi
- ambiente ku kafshët qëndrojnë gjatë periudhave të gjata
- projekte sociale dhe edukative
- shërbime private në familje
Në Itali, paga varion sipas eksperiencës dhe llojit të kontratës, duke lëvizur mes 1,500–2,000 euro në muaj, por me diferenca të mëdha sipas zonës dhe kërkesës në treg.
Pjesa e vështirë e profesionit
Kjo punë kërkon shumë më tepër se përkëdhelje:
- njohjen e sjelljes së kafshëve
- menaxhimin e stresit dhe traumave
- bashkëpunim me veterinerë dhe edukatorë
- respekt rigoroz të protokolleve të sigurisë
Në thelb, është një profesion që kërkon kompetencë dhe stabilitet emocional, pasi puna bëhet në ambiente ku kafshët shpesh janë të frikësuara, të sëmura ose në rehabilitim.
Mundësi apo rrezik?
Nisma në Salento tregon rritjen e një tregu të ri profesional, që mund të ofrojë mundësi të vërteta pune për ata që e duan botën animale. Por specialistët paralajmërojnë se zhvillimi i këtij sektori duhet të bazohet në standarde, certifikim dhe etikë, përndryshe mund të kthehet në një fushë të paqëndrueshme dhe të rrezikshme si për kafshët, ashtu edhe për operatorët.



