Në Serbi vazhdon kërkesa për largimin e Aleksandër Vuçiq nga regjimi. Por kush janë njerëzit që po rrahin në stadiume me urdhrin e pushtetit. Në Serbi pretendohet se edhe të akuzuar për krime të rënda po shfaqen si “studentë që duan të mësojnë” në shfaqjet e SNS-it. Kështu shkruan gazetari Nikola Pavloviq.
“Nëse është e nevojshme, të njëjtit njerëz, shpesh edhe nga ana tjetër e ligjit, madje edhe të akuzuar për krime të rënda, shfaqen si “studentë që duan të mësojnë” në shfaqjet e SNS-it, ruajnë objektet partiake dhe hapësira të disa institucioneve shtetërore, ndërsa pushteti i përdor edhe për të mbyllur gojën kundërshtarëve politikë në stadiumet e futbollit dhe sallat e basketbollit. Së shpejti mbushet një dekadë qëkurse atëherë kryeministri Aleksandar Vuçiç deklaroi se Serbisë i nevojiteshin ligje më të ashpra dhe një luftë e përforcuar kundër dhunës në stadiume, me premtimin se nuk do të tolerohej pjesëmarrja e huliganëve në grupet e organizuara që rrezikojnë sigurinë e shoqërisë. Jo vetëm që presidenti aktual nuk e ka përmbushur këtë premtim, por dhjetë vjet më pas i përdor ato grupe tifozësh për nevojat e tij politike, për të “disiplinuar” kundërshtarët politikë, sipas parimit se, nëse nuk mund t’i “riedukojë”, të paktën t’i heshtë”, ka shkruar ai.
Opinioni më i gjerë i tij;
“Çaci”-tifozët në Riga
Për këtë arsye pushteti dërgoi një grup “tifozësh” edhe në Riga, kryeqytetin e Letonisë, për të qetësuar tifozët e vërtetë që nga tribunat nxisnin ekipin përfaqësues të Serbisë, para se kjo të eliminohej nga Kampionati Evropian në basketboll. Falë atyre “çaci”-tifozëve, të cilët thuhej se ishin paguar për të ndaluar “nxitjen”, erdhi madje edhe deri te një përleshje fizike në tribuna.
Në atë grup, të ngarkuar për të disiplinuar tifozët “e pabindur”, ishin edhe Bojan Vujošević – Mrvica dhe Aleksandar Janković – Aca Hari. Mrvica ishte anëtar i nëngrupit të Partizanit, Vandal Boys, i formuar në vitin 2001 dhe shpërndarë shtatorin e kaluar. Në mbledhjen e fundit, themeluesit e këtij grupi dogjën flamurin dhe të gjitha shenjat e Vandals, me mesazhin: “Nëse emri ynë nuk është më sinonim i guximit, nuk do të jetë as i moskorrektesës.”
Goditje dhe fyerje
Është e qartë se anëtarët e vërtetë të grupit nuk e kanë konsideruar “guxim” apo “korrekt” faktin që Bojan Vujošević si “student” mori pjesë në mbledhjen e “studentëve që duan të mësojnë” në Qendrën Sava më 25 dhjetor 2024, dhe që, me një kapele me emblemën e një kompanie private sigurie (T&M Group), sulmoi qytetarë para Kuvendit të Beogradit më 6 mars të këtij viti.
Për Aleksandar Jankovićin, të njohur si Aca Hari, aktivistët e iniciativës Beogradi mbetet thonë se është “batinaš në shërbim të SNS-it”, duke theksuar se posedojnë edhe korrespondencën e tij private, ku për studentët ka shkruar: “Klošarë, i rraha sot”.
Ai u vu re edhe si ruajtës i një transparenti me gishtin e mesit të vizatuar në një mbikalim në Beograd më 21 janar. Aksioni ishte kundër protestave me simbolin e “grushtave të përgjakur” për 16 njerëzit e pafajshëm që vdiqën më 1 nëntor 2024 në stacionin e trenit në Novi Sad, pas shembjes së një mbulese.
Nën komandën e Radoiçiqit
Në këto veprime janë përfshirë edhe njerëz të afërt me Milan Radoiçiqin, ish-nënkryetar i Listës Serbe, e cila është parti simotër e SNS-it në Kosovën veriore. Midis tyre përmenden Danilo Ilić, Danijel Đukić, Marjan Radojević, Stefan Radojković dhe Stefan Jovanović. Të gjithë këta ishin nën komandën e drejtpërdrejtë të Radoiçiqit gjatë konfliktit të armatosur në Banjskë, për të cilin ai mori publikisht përgjegjësinë, megjithëse hetimet ende nuk kanë përfunduar.
Gjithashtu u identifikuan edhe luftëtarë nga Leskovci, si Aleksandar Đorđević, sportist MMA, dhe Miloš Stojković, për të cilët pretendohet se shoqërohen me Danilo Vuçiçin, djalin e presidentit serb. Ata madje ishin edhe në Kampionatin Botëror të Katarit në vitin 2022.
Frika nga publiku
Mirko Poledica, kryetar i Sindikatës së Futbollistëve Nezavisnost, thekson se interesi politik është gjithmonë në plan të parë. “Kur bëhet fjalë për ngjarje sportive, pushteti tashmë i frikësohet publikut që shpreh mendimin e tij me thirrje, megjithëse kjo nuk rrezikon askënd. Kur shihni njerëz të veshur për të rrahur ata që mendojnë ndryshe, nuk mbetet gjë tjetër veçse të dyshoni se gjithçka është e inskenuar”, thotë ai.
Ai paralajmëron se protesta e tifozëve mund të prodhojë pasoja politike serioze, duke kujtuar shembujt nga fundi i regjimit të Millosheviçit, kur kthesa e tifozëve të Zvezdës dhe Partizanit kundër pushtetit paralajmëroi rënien e tij.
Pushteti dhe huliganët
Analistët theksojnë se pushteti prej vitesh ka ndërtuar lidhje të ngushta me huliganët, duke i përdorur ata si krah politik e të dhunshëm. Kjo lidhje u forcua nga Novak Nedić, ish-sekretar i përgjithshëm i Qeverisë së Serbisë, i cili shpesh shihej i lidhur me grupe huliganësh dhe madje mori pjesë në funeralin e Aleksandar Stankovićit – Salet Mutavi.
Është “sekret publik” se politika në Serbi gjithmonë ka kontrolluar sportin dhe tifozët e tij. Për shembull, edhe i dënuari për vrasjen e tifozit francez Brice Taton, Đorđe Prelić, pas daljes nga burgu është parë në rreshtin e parë të tubimeve të SNS-it.
“Streha më e sigurt” për presidentin
Profesor Vladimir Vuletić, ish-nënkryetar i Partizanit, thekson se as zyret e partisë, as presidenca nuk janë aq të sigurta për presidentin sa stadiumi “Rajko Mitić”. Por ai paralajmëron se ata që sot shërbejnë me dhunë pushtetit harrojnë se “shkopi gjithmonë ka dy skaje”.
Marko Vujić, pedagog në Fakultetin e Shkencave Politike, shton se tribuna nuk është vetëm pasqyrim i gjendjes aktuale, por shpeshherë paralajmërues i ndryshimeve që do të vijnë. Ai e krahason me fundin e regjimit të Millosheviçit, kur kthesa e tifozëve ishte shenjë e qartë e rënies së tij.
