Nëse dikush mendonte se seanca plenare e Kuvendit ishte një arenë debati politik, gabon rëndë. Të paktën jo kur Sali Berisha ka përpara mikrofonin.
Sepse atëherë, skena kthehet në një teatër absurd, ku personazhet ndërrojnë emra, realiteti deformohet dhe Kushtetuta bëhet si një manual i Harry Potter-it: plot magji, por pa lidhje me botën reale.
Pas një pushimi të kërkuar nga Taulant Balla – ndoshta për të marrë frymë nga tymi i halucinacioneve që po përhapej në sallë – Berisha doli jashtë dhe nisi një monolog që do ta kishin zili edhe skenaristët e “Black Mirror”.
Sipas tij, Nesti Angoni, qytetari që denoncoi Erion Veliajn dhe që është arrestuar prej muajsh, ndodhet brenda Parlamentit. Jo si vizitor, jo si fantazmë, por si ministri me emrin Toni Gogu.
Po, sipas Berishës, Toni Gogu është Nesti Angoni. Dhe jo, nuk është ndonjë metaforë. Ai e tha me bindje, me zë të lartë, me atë tonin e tij që të bën të dyshosh nëse po dëgjon një politikan apo një person që ka humbur rrugën në një konferencë për teoritë e konspiracionit.
“I thashë unë, dil e betohu në Kushtetutë, por nuk del dot Nesti Angoni,” tha Berisha, duke e kthyer Kushtetutën në një lloj detektori të së vërtetës, si në “Harry Potter dhe Dhoma e Sekreteve”. Dhe pastaj, si për ta vulosur absurditetin, shtoi: “Ia hoqën Belindës…”
Në fund, Berisha nuk na la me dyshime: ai nuk po bën opozitë, ai po shkruan një roman fantastiko-politik, ku personazhet ndërrojnë identitet, pyetjet bëhen me telepati dhe raportet janë si letra tarot-i. Dhe ne, të dashur lexues, jemi thjesht spektatorë në këtë shfaqje ku realiteti është opsional, por halucinacionet janë të detyrueshme.
