Një projekt i ri kërkimor në pyjet e dendura të Tajlandës ka zbuluar të dhëna befasuese mbi sjelljen, lëvizjet dhe ushqimin e disa prej tigrave të fundit të mbetur në lindjen e vendit. Përmes vendosjes së GPS te tre tigra të kompleksit pyjor Dong Phayayen–Khao Yai (DPKY-FC), shkencëtarët kanë zbuluar se grabitqarët po ushqehen me “prenë e gabuar” dhe po lëvizin në zona të kufizuara, një sinjal i qartë se popullata e tyre po përballet me mungesë ushqimi dhe rrezik gjenetik.
Tigrat e fundit në një pyll që po boshatiset
DPKY-FC shtrihet në rreth 6 mijë kilometra katrorë dhe është një nga dy fortesat e fundit të tigrave të Indokinës në Tajlandë, me vetëm 20 deri në 30 individë të mbetur. Ndryshe nga kompleksi perëndimor i pyjeve të Tajlandës, ku popullata e tigrave është trefishuar që prej vitit 2007, në lindje numri i tigrave ka mbetur i ngrirë për më shumë se një dekadë.
Ekspertët thonë se disa zona të parkut janë tashmë “pyje të zbrazëta”, ku prej vitesh nuk është parë asnjë tigër.
Teknologjia zbulon sekretet e pyllit
Tre tigrat e pajisur me GPS – mashkulli Srikosa dhe dy motrat e reja Chantra e Pianporn – po ofrojnë të dhëna që më parë ishin të paarritshme. Pajisjet, që dërgojnë koordinata çdo orë dhe shkëputen automatikisht pas dy vitesh, u instaluan përmes kurtheve të posaçme të vendosura nga ekipi i ruajtjes së kafshëve të egra.
Nga të dhënat e para, shkencëtarët kanë arritur të identifikojnë zonat e lëvizjes, dislokimet ditore dhe vendet e gjuetisë, duke gjetur prova që lidhen me problemin kryesor të popullatës: mungesën e presë së madhe.
Tigrat po hanë “prenë e gabuar”
Në vend të kafshëve të zakonshme të mëdha, tigrat po detyrohen të gjuajnë mish të vogël si derri i egër, madje edhe kafshë sa 10 kilogramë. Një sjellje e rrallë për një grabitqar që zakonisht kërkon prenë e madhe që i siguron energji afatgjatë.
Motra Chantra ka habitur edhe më shumë shkencëtarët: ajo ushqehet shpesh një lloj gjitari të vogël, si dhe rastësisht me breshka dhe merimanga të mëdha. Kjo është hera e parë që dokumentohet një dietë e tillë te tigrat e egër të Tajlandës.
Ekspertët thonë se kjo sjellje tregon mungesë të thellë të presë së madhe, e cila është themelore për rritjen dhe fortësinë fizike të tigrave.
Rrezik gjenetik dhe territor i kufizuar
Chantra, përveç dietës së çuditshme, ka edhe një defekt në bisht, që mund të jetë shenjë e problemeve gjenetike nga shumimi brenda tufës, një tjetër sinjal alarmi për një popullatë kaq të vogël.
Ajo gjithashtu ka territor shumë më të vogël se motra e saj – vetëm 24 km² – që mund të lidhet me faktin se “ha gjithçka që gjen” dhe nuk arrin të ndërtojë fizikun e një tigri të madh gjuetar.
Kërcënimet: pyje bosh, gjueti e palejuar dhe projekte infrastrukturore
Përveç mungesës së presë, ekspertët paralajmërojnë se gjuetia e paligjshme, prerjet e pyjeve dhe projektet e infrastrukturës – si ndërtimi i një dige dhe një rruge të re që përshkon pyllin – po rrisin rrezikun për habitatin e tigrave.
Në muajt e ardhshëm, autoritetet dhe organizata Panthera do të kryejnë një analizë të thelluar të kërcënimeve, për të ndaluar humbjen e mëtejshme të specieve të rrezikuara.
Shpresa vjen nga teknologjia
Edhe pse projekti i qaforeve me GPS është në hapat e parë, ekspertët janë optimistë se të dhënat e mbledhura do të ndihmojnë në hartimin e një plani efektiv për rritjen e popullatës së tigrave në lindjen e Tajlandës.
“Në këtë vit të parë jemi duke mësuar si ta bëjmë,” tha një prej drejtuesve të studimit. “Nëse të kuptojmë kërcënimet dhe sjelljen, mund të shpëtojmë gjithë popullatën.”
