Për më shumë se tre dekada, emri i Fatos Nanos ka qenë i lidhur ngushtë me politikën shqiptare, me debatet, krizat dhe transformimet që shënjuan tranzicionin e vendit. Por përtej politikës, Nano mbeti gjithmonë një figurë intriguese — njeri me kulturë, pasione, sens humori dhe një jetë personale që shpesh përfshinte po aq interes publik sa edhe karriera e tij.
Nga burgjet te rikthimi në majë
Në fund të viteve ’90, pasi kishte kaluar më shumë se katër vjet në burg nën akuzat e qeverisë së Sali Berishës, Nano u rikthye në skenën politike si simbol i qëndresës së së majtës. Pas faljes nga presidenti Berisha në mars të vitit 1997, ai rifitoi lirinë dhe menjëherë mori drejtimin e Partisë Socialiste, duke e rikthyer atë në pushtet pas zgjedhjeve të po atij viti.
Por rikthimi në politikë solli edhe ndryshime të mëdha në jetën e tij private. Marrëdhënia e gjatë me bashkëshorten e parë, Rexhina Nano, e cila e kishte shoqëruar në vitet më të vështira të burgut dhe rikthimit, përfundoi me divorc. Ndarja u pa nga shumë si fundi i një epoke të vjetër për Nanon — dhe fillimi i një tjetre, më personale, më e hapur dhe më e drejtpërdrejtë.
Dashuria që tronditi publikun: historia me Xhoana Nanon
Në fillim të viteve 2000, mediat shqiptare u përfshinë nga një interes i paprecedent për jetën personale të Fatos Nanos. Ishte periudha kur ai u shfaq për herë të parë publikisht me Xhoana Nanon — një vajzë e re 29-vjeçare, e divorcuar me një djalë 8 vjeç me vete pas kthimit nga Athina.
Nano rreth 50 vjeç asokohe kishte dalë nga një martesë me shoqen e gjimnazit, Rexhina Fatollin me të cilën kishte dy fëmijë, Edenë dhe Sokolin. Çifti i ri Nano nuk pati kurrë fëmijë më pas dhe ish-kryeministri u kujdes për djalin e bashkëshortes së re, Klajdin të cilin edhe e birësoi zyrtarisht.
Marrëdhënia e tyre u kthye në një nga historitë më të bujshme të jetës publike shqiptare të asaj kohe. Lidhja e një prej figurave më të rëndësishme të politikës me një vajzë shumë më të re tërhoqi vëmendjen e mediave, që e ndoqën hap pas hapi zhvillimin e kësaj romance, nga daljet publike te detajet e ceremonisë së martesës.
Dasma e tyre, e zhvilluar në vitin 2002, u bë ngjarje kombëtare. Fotot e çiftit u botuan në të gjitha gazetat e kohës, ndërsa Xhoana Nano u shndërrua menjëherë në një prej figurave më të komentuar të botës mediatike shqiptare.
Për Fatos Nanon, kjo periudhë përfaqësonte një fazë të re të jetës — jo vetëm si njeri, por edhe si lider politik që kërkonte të shfaqej ndryshe: më i hapur, më spontan, më njerëzor. Ai vetë nuk nguronte të bënte batuta për jetën e tij private, duke e kthyer humorin në një pjesë të identitetit të tij publik.
Një çift nën dritat e reflektorëve
Gjatë viteve që pasuan, çifti Nano u kthye në një prani të pandarë të jetës publike. Ata shfaqeshin në evente, festivale e darka zyrtare, shpesh duke tërhequr më shumë vëmendje se vetë ngjarja ku merrnin pjesë. Në një vend ku privatësia e politikanëve ishte ende tabu, Nano e theu këtë rregull duke e përqafuar vëmendjen mediatike, shpesh me një qëndrim ironik ndaj mënyrës se si trajtohej jeta e tij personale në media.
Jeta e fundit, mes reflektimit dhe tërheqjes
Në vitet e fundit, Nano jetoi më i tërhequr nga jeta politike. Ai ruajti kontakte me miqtë e vjetër dhe ndonjëherë jepte intervista ku reflektonte për politikën, për marrëdhëniet njerëzore dhe për mënyrën se si Shqipëria kishte ndryshuar. Ndonëse e mbulonte me humor, ai shpesh fliste për kohën e burgut, për miqtë që humbi dhe për shpresën që politika shqiptare të arrinte një nivel më të lartë qytetarie.
Në fund të jetës së tij, përtej figurës së politikanit që përplasjet dhe kompromiset e bënë një ndër më të debatuarit në vend, mbeti imazhi i një njeriu kompleks — me pasione të forta, me ndjeshmëri njerëzore dhe me një jetë që reflektonte gjithë kontrastet e tranzicionit shqiptar.
