Në kryeqytetin e Sirisë, Damask, dashamirësja e kafshëve, Henadi Muhtasib, me kalimin e kohës e ka transformuar përpjekjen individuale që filloi si shpresë për mijëra kafshë endacake në një strukturë institucionale.
Një iniciativë e nisur për t’i mbështetur kafshët endacake në luftën e tyre për të mbijetuar në rajonin Sabboura në Damaskun jugperëndimor, tani po ofron strehim të sigurt për mijëra kafshë.
Rreth dhjetë vjet më parë, në një kohë kur konfliktet po intensifikoheshin në vend, një grup vullnetarësh që donin ta tërhiqnin vëmendjen ndaj viktimizimit në rritje të kafshëve endacake, dolën me idenë e krijimit të një strehe për ta.
Aktivitetet e shpëtimit të kafshëve, të cilat filluan me përpjekje individuale, me kalimin e kohës u shndërruan në një strukturë të organizuar dhe në një shoqatë të quajtur “Star” (Syrian Team For Animal Rescue-Ekipi Sirian për Shpëtimin e Kafshëve).
Aktualisht, duke vepruar në një sipërfaqe prej 2.000 metrash katrorë, shoqata ofron strehim, kujdes dhe shërbime shëndetësore për afërsisht 1.830 qen dhe 816 mace.
Ekipet vullnetare u shpërndajnë ushqim kafshëve që jetojnë në rrugë përmes vizitave të rregullta në terren. Përveç kësaj, kontrollet shëndetësore dhe trajtimet kryhen nga veterinerët. Kafshët në gjendje të rëndë çohen direkt në strehë.
Shoqata, e cila po përjeton vështirësi për shkak të burimeve të kufizuara financiare, vazhdon të kërkojë mbështetje ndërkombëtare në mënyrë që të arrijë tek më shumë kafshë dhe të përmirësojë cilësinë e shërbimit të saj.
Henadi Muhtasıb, 48-vjeç, e cila u sjell shpresë kafshëve endacake, për Anadolu tha se njerëzit ishin në mes të luftës dhe nuk i shihnin të drejtat e kafshëve si një nevojë themelore.
Duke deklaruar se dhuna ndaj kafshëve është veçanërisht e zakonshme te fëmijët, Muhtasıb tha: “Shumë kafshë dëmtohen për shkak të edukimit të gabuar dhe mungesës së ndërgjegjësimit. Për këtë arsye, aktivitetet edukative që synojnë fëmijët janë me rëndësi të madhe”.
Udhëtimi që filloi me 87 qen që shpëtuan nga zjarri i forcave të regjimit
Muhtasib deklaroi se ideja e krijimit të një shoqate lindi pasi ata shpëtuan 87 qen nga zjarri i hapur nga forcat e regjimit të rrëzuar para shtëpisë së tyre. “Disa prej tyre mbijetuan, disa ngordhën në krahët e mi. Më pas, morëm me qira një fermë ku mund t’i strehonim. Me kalimin e kohës, vendosëm ta themelonim shoqatën ligjërisht”, tha ajo.
Ajo tha se pasi u themelua shoqata, ata u bënë më të dukshëm në shoqëri dhe se morën raportime për kafshë të plagosura ose të helmuara.
Duke nënvizuar se problemi më i madh me të cilin përballet shoqata është pamjaftueshmëria financiare, Muhtasib tha: “Shoqëria është e varfër, donacionet janë shumë të kufizuara. Në të kaluarën, mbetjet e pulave jepeshin falas, tani gjithçka shitet. Ne madje blejmë ujë me para. Qiraja është shumë e lartë. Njerëzit shmangin mbështetjen duke thënë: ‘Ju jeni shoqatë, keni para”.
